Перевод: с польского на русский

с русского на польский

być na łasce czyjejś

  • 1 być na łasce czyjejś

    = żyć na łasce u kogoś быть на иждиве́нии у кого́-л., быть на чужи́х хлеба́х, жить чьи́ми-л. щедро́тами

    Słownik polsko-rosyjski > być na łasce czyjejś

  • 2 żyć na łasce u kogoś

    = być na łasce czyjejś

    Słownik polsko-rosyjski > żyć na łasce u kogoś

  • 3 łaska

    сущ.
    • благоволение
    • благодать
    • благосклонность
    • грация
    • квартал
    • любезность
    • милосердие
    • милость
    • обаяние
    • одолжение
    • привлекательность
    • прощение
    • расположение
    • сострадание
    • услуга
    • четверть
    * * *
    łas|ka
    %1 1. милость, благосклонность;

    dostąpić \łaskaki удостоиться милости;

    2. любезность, одолжение ň;

    z \łaskaki swojej будьте любезны, будьте добры;

    3. помилование ň;

    prawo \łaskaki право помилования; ● со \łaska что можете;

    być (żyć) na \łaskace czyjejś (u kogoś) быть на иждивении у кого-л., быть на чужих хлебах, жить чьйми-л. щедротами;

    na \łaskakę (na\łaskace) losu на произвол судьбы; nie \łaska? ирон. (а) не угодно?;

    не нравится?;
    z \łaskaki na uciechę ни с того ни с сего
    +

    1. względy, przychylność 2. uprzejmość, grzeczność 3. ułaskawienie

    * * *
    I ж
    1) ми́лость, благоскло́нность

    dostąpić łaski — удосто́иться ми́лости

    2) любе́зность, одолже́ние n

    z łaski swojej — бу́дьте любе́зны, бу́дьте добры́

    3) поми́лование n

    prawo łaski — пра́во поми́лования

    - być na łasce czyjejś
    - żyć na łasce u kogoś
    - na łaskę losu
    - na nałasce losu
    - nie łaska?
    Syn:
    względy, przychylność 1), uprzejmość, grzeczność 2), ułaskawienie 3)
    II ж, мн Р łasek зоол.
    ла́ска
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łaska

См. также в других словарях:

  • być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

  • łaska — 1. Artysta, poeta itp. z bożej łaski a) «o osobie niemającej fachowego przygotowania w danej dziedzinie, nieporadnie się czymś zajmującej»: No cóż, możemy zadowolić się nie wydaną częścią zaliczki, a naszemu biznesmenowi z bożej łaski dać solidną …   Słownik frazeologiczny

  • łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • niełaska — ż III, CMs. niełaskasce, blm książk. «brak, utrata, pozbawienie kogoś łaski, względów; niechęć, nieżyczliwość, nieprzychylność» Chwilowa niełaska. Niełaska władcy. Być w niełasce. Zasłużyć na czyjąś niełaskę. Popaść w niełaskę u kogoś. ◊ Zdać się …   Słownik języka polskiego

  • siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem …   Słownik języka polskiego

  • łaska — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. łaskasce {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyjaś przychylność, życzliwość, wspaniałomyślność względem kogoś (czegoś); okazywanie komuś (czemuś) względów, faworyzowanie kogoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • niełaska — Zdać się, być zdanym na czyjąś łaskę i niełaskę; być na czyjejś łasce i niełasce zob. łaska 12 …   Słownik frazeologiczny

  • wydać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H …   Słownik frazeologiczny

  • wydawać — 1. Wydać bitwę, wojnę itp. «wystąpić zbrojnie przeciw komuś, zmusić kogoś do podjęcia walki zbrojnej»: Rzymianie zapewne zechcą przed wydaniem bitwy odpocząć po spiesznym marszu, zajmą polankę, a wtedy powstańcy, ukryci w gajach, zajdą im tyły. H …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»